Και έκτοτε συνέχισε φανατικά! Μέχρι πριν 10 μέρες.
Το σπαρακτικό κλάμα ενός μωρού που πεινούσε ή πονούσε κι αρνιόταν να βάλει στο στόμα του οτιδήποτε εκτός από στήθος εξελίχθηκε 2 χρόνια αργότερα σε "μπιμπινάκι μαμά, δώσε μου, αφού σου λέω θέλω" και κατέληξε στο "τα μωρά πίνουν μπιμπίνι, εγώ δεν πίνω, εγώ πίνω απ' το ψυγείο".
Ήταν ένα πολύμηνο ταξίδι ο θηλασμός, γεμάτο όμορφες εικόνες και υπέροχα συναισθήματα.
Πιστεύω πως κερδίσαμε και οι δύο απ΄ αυτό και παρά τις δυσκολίες του άξιζε κάθε λεπτό.
Συμπτωματικά έχει γίνει σάλος τις τελευταίες μέρες με το εξώφυλλο του Time.
Διάβασα άπειρα σχόλια και αναρτήσεις.
Θα επαναλάβω την πάγια άποψη μου για το θέμα, κάθε γυναίκα, κάθε μάνα έχει δικαίωμα να διαχειρίζεται όπως νομίζει το κορμί της και το στήθος της. Απλά αφήστε με να κάνω το ίδιο.
μπράβο σας σας που θηλάσατε τόσο καιρό, μπράβο σας που το ευχαριστηθήκατε και οι δυο, μπράβο για την σχέση που αναπτύξατε και ένα τελευταίο μπράβο που το Μαρινη είναι μεγάλο και πίνει απ το ψυγείο γάλα και δεν θέλει άλλο μπιμπι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε :)
ΔιαγραφήΣυμφωνω μαζι σου κι επικροτω τον θηλασμο του μωρου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ειναι ομως... καταντια, να θεωρειται πλεον ξεπερασμενος, περιεργος και καπως, ο θηλασμος?
Ο θηλασμος ειναι ενστικτωδης κινηση της μητερας. Ειναι η αποθεωση του μητρικου φιλτρου. Δεν υπαρχει τιποτε ΠΙΟ φυσικο.
Εχω ακουσει ανθρωπους να δηλωνουν οτι... σοκκαρονται οταν βλεπουν μια γυναικα να θηλαζει το παιδι της ή φωτογραφιες θηλασμου... Ποσο αφυσικο ειναι αυτο?!!!
Εσύ έχεις ακούσει, εγώ έχω δει ανθρώπους να σοκάρονται επειδή θήλαζα κι εκτός σπιτιού, στο αεροπλάνο ας πούμε.
ΔιαγραφήΈχει να κάνει με την εικόνα που θέλει τη γυναίκα αντικείμενο πόθου και όχι μητέρα-τροφό κατά την γνώμη μου.
Κάθε κοπέλα κάνει ότι νομίζει, δεν θα το κρίνω εγώ κι ελπίζω πως δεν έφερα ποτέ σε δύσκολη θέση κάποια μαμά που δεν θήλασε, εκεί που θυμώνω είναι με την παραπληροφόρηση από γιατρούς, παιδιάτρους κλπ που αποθαρρύνουν αντί να στηρίξουν μαμάδες που θα έκαναν την επιλογή να θηλάσουν αν είχαν την κατάλληλη ενημέρωση.
Δεσποινάκι μου μπράβο σου μανούλα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμά συγχαρητήρια που τα κατάφερες να θηλάσεις όσο ήθελες, σε μια τόσο "εχθρική" κοινωνία για τον θηλασμό. Και εγώ πριν 2 μήνες αποθήλασα την Λου και όποιος με έβλεπε να θηλάζω έκανε λες και έβλεπε κανένα πράσινο ανθρωπάκι με κεραίες μπροστά του... τόσο καλά! Δεν μας είπες τα συναισθήματά σου τώρα που αποθήλασες... νιώθεις κάποια διαφορά? Εγώ ένιωθα τύψεις τις πρώτες μέρες, αλλά μετά συνήθισα στην ιδέα ότι αυτό το κεφάλαια έκλεισε οριστικά...