Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Όχι η ανάρτηση που θα ήθελα.

Χθες ξεκίνησα να γράφω για χριστουγεννιάτικα γλυκά και για την χειροποίητη tutu της κόρης μου.


Η μέρα όμως σημαδεύτηκε από μια τραγική είδηση. Μια κοπέλα 24 χρονών έγκυος και ένα τρίχρονο κοριτσάκι νεκρές από πυροβολισμούς. Το μυαλό μου δεν μπορεί να ξεκολλήσει εκεί.






Δεν είναι το πρώτο έγκλημα πάθους που ακούμε, δεν είναι η πρώτη δολοφονία στον βωμό δήθεν του έρωτα ή του πάθους, αλλά ο θάνατος του παιδιού δίνει μια άλλη πιο αποκρουστική πιο απόκοσμη χροιά.



Ποιός άνθρωπος είναι ικανός να πυροβολήσει ένα τρίχρονο παιδάκι. Λένε ότι το βρήκαν μπρούμυτα, ίσως έτρεχε να ξεφύγει. Από την πρώτη στιγμή που το άκουσα παλεύω με μια σκέψη. Κάποια από τις δύο σκοτώθηκε πρώτη, η κόρη ή η μάνα, κάποια είδε την άλλη να δέχεται την σφαίρα. Πόσες φορές μπορεί να πεθάνει κάποιος;



Δεν θέλω να δω τη μορφή αυτού που το έκανε. Δεν θέλω να δω ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος, μετρίου αναστήματος χωρίς ιδιαίτερα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Έτσι δεν λένε συνήθως για τους δράστες;

Κι αυτός θα έχει μια μάνα. Κι η κοπέλα που σκοτώθηκε. Λένε ότι είχε ακόμη ένα παιδάκι. Πόσους ανθρώπους σκότωσαν αυτές οι σφαίρες; 

6 σχόλια:

  1. δεν μπορώ να ξεκολλήσω την είδηση από του νου μου. είναι τόσοο φρικιαστική, τόσο άδικη, τόσο τρομακτική.
    πραγματικά όχι η ανάρτηση που θα ήθελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εν πολλά δύσκολο και για εμένα σήμερα.. και εγώ παίζω συνέχεια τη σκηνή μες τον νου μου. επηέναμεν θάλασσα τζιαμέ....
    ήξερεν το μωρο τι εγίνετουν? γιατί επηρεν το μωρό τζιαμέ? είμαστε ούλλοι σχιοκκαρισμένοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα πως να ξεκολλήσει το μυαλό. Όσο θα μαθαίνουμε χειρότερα θα γίνεται πιστεύω. Και είναι πολλά τα γιατί όντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τραγικό ...το διάβασα και οι ίδιες σκέψεις γυρνούν και στο δικό μου μυαλό..ποια είδε το θάνατο ποιας? και πρόλαβε η καρδιά να σταματήσει,τα μάτια να κλείσουν?παναγία μου όση τρέλλα κι αν κουβαλάει κάποιος...γιατί? τρεις ζωές να χαθούν σε μια στιγμή..η μια εκ των οποίων δεν είχε προλάβει να δει ούτε το φως του κόσμου ακόμα..ας αναπαυτούν εκεί που πήγαν και να είναι έστω κι εκεί ψηλά μαζί ,μακρυά απο καθετι ψυχρό,κακό και αρρωστημένο έχει ο κόσμος μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απίστευτο....σταμάτα να σκέφτεσαι...απλά κλείσε με κουμπί το μυαλό σου!Δεν βγάζεις τίποτε, δεν έχει νόημα....αγκάλιασε τις αγάπες σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ουφ Δέσποινα κι εγώ συναντάω συνέχεια άρθρα για το συμβάν και αρνούμαι πεισματικά να τα διαβάσω ή να ακούσω ειδήσεις.
    Έχω συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά τα εγκλήματα με τρελαίνουν, γιατί τα μετατρέπω σε εικόνες στο νου μου και δεν μπορώ να κοιμηθώ με ηρεμία.
    Δεν ξέρω αν φυγοπονώ, αλλά ειλικρινά δεν αντέχω να το σκέφτομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή