Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Αποθηλάσαμε

Η μικρή μου θήλασε για πρώτη φορά λίγα λεπτά αφού γεννήθηκε.

Και έκτοτε συνέχισε φανατικά! Μέχρι πριν 10 μέρες.

Το σπαρακτικό κλάμα ενός μωρού που πεινούσε ή πονούσε κι αρνιόταν να βάλει στο στόμα του οτιδήποτε εκτός από στήθος εξελίχθηκε 2 χρόνια αργότερα σε "μπιμπινάκι μαμά, δώσε μου, αφού σου λέω θέλω" και κατέληξε στο "τα μωρά πίνουν μπιμπίνι, εγώ δεν πίνω, εγώ πίνω απ' το ψυγείο".



Ήταν ένα πολύμηνο ταξίδι ο θηλασμός, γεμάτο όμορφες εικόνες και υπέροχα συναισθήματα.

Πιστεύω πως κερδίσαμε και οι δύο απ΄ αυτό και παρά τις δυσκολίες του άξιζε κάθε λεπτό.

Συμπτωματικά έχει γίνει σάλος τις τελευταίες μέρες με το εξώφυλλο του Time.



Διάβασα άπειρα σχόλια και αναρτήσεις.

Θα επαναλάβω την πάγια άποψη μου για το θέμα, κάθε γυναίκα, κάθε μάνα έχει δικαίωμα να διαχειρίζεται όπως νομίζει το κορμί της και το στήθος της. Απλά αφήστε με να κάνω το ίδιο.